Wereldbeker Oostende bracht unicum met twaalf medailles en veelvoud hese stemmen
Op de wereldbeker Para-cycling in Oostende hebben de toprenners de lat weer een stuk hoger gelegd voor Paralympic Team Belgium: met twaalf medailles (5x goud, 4x zilver, 3x brons) fietsten ze een absoluut record bijeen. Meegereisde fans keerden met een hese stem huiswaarts: "Met al die vrienden en je familie samen kunnen vieren, da’s toch heel bijzonder."
Op donderdag en vrijdag werden de tijdritten gereden langs de Zeedijk in Oostende. Met Maxime Hordies (H1) en Ewoud Vromant (C2) pakten twee landgenoten toen al goud, Tim Celen (T2) was goed voor zilver en de tandem Milan Thomas-Jonas Goeman, en Louis Clincke (C4) schoten raak met brons. Lees hier meer over de tijdritten.
Op zaterdag begonnen de wegritten en ‘t was opnieuw Tim Celen (T2) die de spits mocht afbijten, met een cameraploeg van Sporza in zijn zog (zie reportage Sportweekend). Het was een bijzonder moment voor de jonge renner uit Ham, want voor het eerst stond hij aan de start van een grote koers in zijn regenboogtrui. Celen won vorig jaar goud in de wegrit op het Wereldkampioenschap in Cascais (Portugal). In Oostende wou hij weer voor het hoogst haalbare gaan, maar dat was buiten de Amerikaan Connors gerekend. Die was in de sprint sneller dan Tim Celen, die zijn wedstrijdplan voorts perfect uitvoerde. «Ik denk dat ik niet zo goed gepositioneerd zat », zegt Celen. «Ik had liever gewonnen, maar zal binnen een paar dagen wel een plaats kunnen geven aan deze medaille.»
In de namiddag was het money time voor de handbikers, en zo dachten vooral ook zij erover, zo bleek. Want maar liefst drie keer deden ze de monden openvallen in Oostende. Maxime Hordies (H1) klopte zijn grote rivaal, de Italiaan Cornegliani, in de sprint. Daarop won Jonas Van de Steene (H4) voor het eerst goud op een wereldbeker nadat hij de hele wedstrijd de beste man in koers was, en bij valavond sprintte ook voormalig wereldkampioen Jean-François Deberg (H3) naar goud. Drie gouden handbikers op enkele uren tijd, straf!
«Ik plaatste regelmatig een stevige demarrage om de anderen te vermoeien, want zo maakte ik de grootste kans op de zege. Dat bleek ook op het einde, want toen ik versnelde op het lange stuk tegenwind kon niemand nog volgen. Met al die vrienden en familie samen kunnen vieren, da’s toch heel bijzonder », zei een geëmotioneerde Van de Steene.
In de MH2-categorie werd Christophe Hindricq zevende, Laurence VandeVyver werd achtste in de WH3-wedstrijd. Bij de H4-handbikers werd Mehdi Oueslati 23e, Steve Keppens moest de wedstrijd vroegtijdig verlaten. Arnaud Perlaux (29), Staf Mertens (31), Christophe Van Looy (32) en Jérôme Wouters (34) reden naar mooie ereplaatsen in de H3-wegrit.
Met een teller die al op negen voor België begonnen de tandems aan de laatste competitiedag. Jonas Goeman (piloot) en Milan Thomas wouden zich opnieuw tonen, herentandem Sander Allaerts-Lorenzo Claes wou vooral ervaring opdoen. De wedstrijd werd al snel opengebroken door de Nederlanders Bangma en Bos : beiden reden weg en niemand kon het gat nog dichten. Ze kwamen met enkele minuten voorsprong aan. De andere Nederlandse tandem Ter Schure-Fransen zat altijd in een zetel en sprong weg op het einde, goed voor zilver. In een sprint voor brons, moesten Goeman en Thomas hun meerdere erkennen in de Spanjaarden. De Belgen vielen vaak aan en reden een aggresieve koers, maar strandden op de vierde en meest ondankbare plaats. Allaerts en Claes werden 14e.
Bij de dames reden vijf duo’s weg in het begin van de wedstrijd, waaronder de Belgen. De groep bleef een tijd samen, maar de Britten Unwin en Holl reden op het einde van de wedstrijd nog weg met de Ieren Dunlevy en McCrystal. De Britten wonnen de sprint. Griet Hoet en Anneleen Monsieur waren daarachter de sterkste: brons voor hen en zij brachten de medailleteller op tien.
Nancy Gilliams (WC2) viel en kwam helaas niet terug in de wedstrijd, we wensen haar een spoedig en vlot herstel.
In de namiddag was het aan de tweewielers. In de klasse MC5 reden Ken De Feyter (12e), Niels Verschaeren (15e) en Diederik Ampe (18e) naar mooie ereplaatsen. Louis Clincke toonde blijk van een uitstekende conditie en veel veerkracht (hij had zo zijn dosis pech de afgelopen jaren, een understatement). Clincke sprintte naar zilver in de MC4-wedstrijd. Wie nog aan hem twijfelde, zal dat niet langer doen, inclusief hijzelf.
Daarna reed Ewoud Vromant ook naar een zilver plak in zijn wegwedstrijd. Vromant reed een beresterke koers, maar de Fransman Leaute plakte als een magneet op zijn wiel. Zilver was het best haalbare tegen de wereldkampioen. Thibaud Thomanne werd twaalfde in dezelfde race.
In de klasse MC1 werd Koen Heuvinck knap zevende. Kris Bosmans (18e), Jan Visser (21e) en Raphaël Legros (20) gaven alles in de MC3-race en behaalden er een mooie ereplaats.
De team relay voor handbikers was de afsluiter van het wereldbekerweekend in Oostende. De Belgische ploeg met Mehdi Oueslati, Staf Mertens en Laurence VandeVyver deden ervaring op en eindigden 12e.
Paralympic Team Belgium keerde huiswaarts van Oostende met twaalf medailles (5 goud, 4 zilver, 3 brons), het beste resultaat ooit voor ons land op een UCI Wereldbeker Para-cycling. De wielrenners zien we vanaf donderdag terug in Elzach (Duitsland) voor een nieuwe wereldbekerwedstrijd. Daarna gaat het naar het EK en in de zomer richting het WK in Canada.
