Onze jury over Rising Phoenix: “Ook al kennen we honderden gelijke verhalen, toch worden we gepakt”
Uit een korte peiling in de G-sportcommunity Non-stop voor G-sport kwamen enkel positieve reacties op de documentaire Rising Phoenix, die sinds eind augustus op Netflix bekeken kan worden. Rising Phoenix toont het verhaal van de Paralympische Spelen en de Paralympiërs. “Ook al kennen wij als G-sporter honderden gelijkaardige verhalen, toch vond ik deze documentaire boeiend en ontroerend. Ik had tranen in mijn ogen.”
“Ontroerend en inspirerend”, postte Bob Vanacker (50) uit Bredene over Rising Phoenix. “We komen niet over als ‘de sukkelaars die ook kunnen sporten’. Mensen zonder beperking kunnen door deze documentaire zeker geïnspireerd raken.”
Zelf ging Bob als rugbyspeler twee keer naar de Paralympische Spelen. Hij was erbij in Athene (6e plaats, 2004) en in Londen (7e plaats, 2012). In 2009 pakte hij goud op het Europees kampioenschap in Denemarken. Bob is nu assistent-Coach bij het Franse nationaal team, dat zich plaatste voor de Spelen in Tokyo 2024. “Ik kende het verhaal van de Australiër Ryley Batt (een van de protagonisten in Rising Phoenix, nvdr) natuurlijk al, want Ryley ken ik persoonlijk. Maar ook al kennen we als G-sporter honderden gelijkaardige verhalen, toch vond ik deze documentaire boeiend en ontroerend. Ik werd gepakt en zat met de tranen in mijn ogen.”
G-sport wordt nog veel te weinig getoond, enkel zo kan je de perceptie veranderen (An Vanheusden)
Danielle Wit (45) uit Puurs-Sint-Amands is grote fan van G-sport. Ook zij keek met een lach en een traan naar de documentaire. “Vanaf de eerste beelden zit je als het ware al in de documentaire. Ik denk dat de verhalen van de hoofdrolspelers en ook de historie van de Paralympische Spelen op zo'n manier zijn neergezet, dat zelfs mensen die hier nog niet zo bekend mee zijn er door worden geraakt. Mij raakte het alleszins. De verhalen zijn pakkend, het doorzettingsvermogen en de positieve ingesteldheid van die Paralympiërs zijn aanstekelijk. Je zou direct al naar Tokyo willen vertrekken! Ik hoop dan ook echt dat deze docu in de toekomst overal te zien zal zijn en niet alleen op Netflix. Op die manier komt G-sport eindelijk eens wat meer onder de aandacht, die het zo hard verdiend.”
“Iedereen die van sport houdt moet de film bekijken”, An Vanheusden (40) uit Waregem speelt zelf Powerchair hockey en won met het nationaal team zilver op het wereldkampioenschap. Voor haar mag er meer beeldvorming als Rising Phoenix gemaakt worden. “G-sport wordt nog veel te weinig getoond, enkel zo kan je nochtans de perceptie veranderen. Bij topprestaties reageren veel mensen ‘amai, wat jullie nog kunnen na al wat je hebt meegemaakt’, maar dat is niet wat we zoeken en komt vreemd over. Er wordt nog altijd heel denigrerend tegen G-sport aangekeken. Vorige week hoorde ik iemand op televisie zeggen ‘Er vielen drie nieuwe wereldrecords tijdens de Memorial Van Damme, vier als je die van Peter Genyn erbij telt’, dan vraag ik me direct af: waarom zou je die niet meetellen? Het is toch evenveel een wereldrecord. Onze prestaties mogen naar gelijke waarde geschat worden. Hopelijk dragen films en documentaires als Rising Phoenix daartoe bij.”