Ik ben begonnen met sporten toen ik een jaar of 10 was. Ik ben dan in aanraking gekomen met gehandicaptensport.
Ik ben daarmee begonnen en daar nooit meer mee gestopt. Het meest trots ben ik op m'n selectie voor het wereldkampioenschap. Ik heb daar de kwartfinale gehaald. Vooral mijn wedstrijd in de achtste finale. Daar ben ik het meest trots op.
Een heel spannende wedstrijd die ik heel nipt heb gewonnen. De belangrijkste taak van mijn trainer op wedstrijden is mij goed te laten voelen en mij vertrouwen te geven als ik naar de tafel ga om een zo goed mogelijke wedstrijd te spelen.
Ik heb op driejarige leeftijd een verkeersongeval gehad waarbij ik een ruggenmergletsel heb opgelopen.
Dus staan en stappen is heel erg moeilijk. Maar gezien ik dit op jonge leeftijd heb gehad, heb ik toch er mee leren leven en zelf ook oplossingen gezocht voor bepaalde problemen.
Het is niet altijd eenvoudig geweest maar ik denk dat ik daar tot op de dag van vandaag wel goed in geslaagd ben en daar wel trots op mag zijn.