Voor mij was dat al zeer vlug duidelijk dat dit voor mij weggelegd was. Zo verder in de LRV van Oedelem-Beernem terechtgekomen overgegaan naar de paarden.
Daar wat gesprongen, gecrosst, wat dressuur gereden. In het begin waren dat gewoon groepslessen in de LRV.
Dat is zo gebleven tot mijn ongeluk.
Daarna zijn we overgestapt naar Michèle George. Zij is mijn trainer tot op de dag van vandaag.
Waarom is dat belangrijk?
Zij weet als geen ander wat er verwacht wordt in de paardensport. De medailles op EK's zijn voor mij toch wel de grootste trots.
De reden is ook omdat je daar met een heel team naartoe werkt en om die mensen dan trots te maken, dat is voor mij heel belangrijk.
Door m'n ongeval heb ik rechts zenuwschade opgelopen. Dat houdt in dat ik rechts nog maar dertig procent kracht heb.
Maar zoals iedereen wel weet, heb je als topsporter een heel team rond jou.
Ik doe niets alleen en dat wordt allemaal ondersteund door Parantee-Psylos,Paardensport Vlaanderen en Sport Vlaanderen.
Voor mij is het niet alleen belangrijk dat ik fysiek en mentaal gezond ben maar mijn paard natuurlijk ook en daar zorgt onze teamdierenartst Jeroen Declercq voor zodat dat ook vlekkenloos verloopt met die paarden.