Sir Ludwig Guttmann, vader der Paralympische Spelen
In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog ontstaat een revolutionair idee. Duitse neuroloog Sir Ludwig Guttmann introduceert sport als middel voor revalidatie en maatschappelijke re-integratie, wat zal uitgroeien tot de paralympische beweging. Ontdek in dit artikel hoe Ludwig geschiedenis schrijft als de vader van de Paralympische Spelen.
Beeld je in: het is de late jaren veertig en de Tweede Wereldoorlog is net afgelopen. In die sobere periode van rouw en herstel, gaat de wereld op zoek naar een nieuw normaal. Eén groep mensen in het bijzonder is daarnaar op zoek: de veteranen die zwaargewond zijn geraakt en nu leren leven in hun nieuwe lichaam.
Een sportieve revolutie
Enter Sir Ludwig Guttmann, een joodse neuroloog met een droom: een wereld waarin sport voor meer inclusie zorgt. In 1939 ontvlucht hij het oprukkend nationaalsocialisme in Duitsland en begint een nieuw leven in het Verenigd Koninkrijk.
Hij gaat aan de slag als arts in het Stoke Mandeville Hospital in Buckinghamshire en introduceert er sport in de revalidatie. Daar verblijven vooral veteranen met ruggenmergletsel. Ludwig ziet hoe de samenleving hen afschrijft als niet-productieve leden. Sport kan dat volgens hem veranderen.
Mamma mia!
Daarom organiseert hij de allereerste Stoke Mandeville Spelen, een boogschietwedstrijd die zal uitgroeien tot wat we vandaag kennen als de Paralympische Spelen. Zestien atleten nemen deel aan die historische competitie. Elk jaar opnieuw organiseert Ludwig een sportevenement, en elk jaar groeit het aantal deelnemende atleten en sporten.
Al snel begint Ludwig te dromen van een wereldwijd sportevenement, een equivalent van de Olympische Spelen voor atleten met een beperking. Fast forward naar 1960: in Rome, Italië, vinden voor het eerst de Paralympische Spelen plaats. 400 atleten van 23 verschillende landen strijden er voor een medaille.
Van 400 naar 4.400
Eind goed al goed? Dat zou je denken, maar eigenlijk is dit pas het begin. Een verhaal zou immers geen verhaal zijn zonder spanning en conflict. De paralympische beweging moet in de decennia die volgen vechten voor gelijkwaardigheid en erkenning. Geleidelijk verschuift de focus binnen de beweging van acceptatie en re-integratie van atleten met een beperking naar de erkenning van hun waarde als atleten, los van hun beperking.
Anno 2024, meer dan 70 jaar na die eerste wedstrijd in Stoke Mandeville, nemen zo’n 4.400 atleten uit 180 verschillende landen deel aan de Paralympische Spelen van Parijs. We zijn dus ver gekomen. Maar er is nog steeds een weg te gaan naar de gelijkwaardigheid die de paralympische beweging al meer dan zeven decennia nastreeft.
In 2024 zorgt de VRT voor het eerst voor een livestream van de Paralympische Spelen, waardoor het indrukwekkende sportevenement toegankelijker wordt voor een breder publiek. Een belangrijke stap. Nu is het aan ons om de indrukwekkende prestaties van de deelnemende atleten te waarderen. Allemaal kijken dus!